Drie leefgebieden waarin het Christen zijn om onderscheid vraagt

De vraag toen -en nu- is ‘Hoe zullen we leven zodat we de anderen, de mensen buiten de kerk, kunnen laten zien wat het dienen van de Heere inhoudt?’

Petrus gaat in de brief in op 3 leefgebieden:

1. Het maatschappelijk leven met en onder gezag van de autoriteiten, hen die boven ons gesteld zijn. Daarover gaat 1 Petrus 2:13-17. In onze Nederlandse Geloof Belijdenis lees je de echo’s van dit Bijbelgedeelte in artikel 36.

2. Werkende onder een baas worden we opgeroepen om een goed voorbeeld te geven. Zie 1 Petrus 2: 18-25. De Romeinse maatschappij was gebaseerd op de verhouding slaaf/huisknecht en meesters. Met name aan de huisknechten werd veel verantwoordelijkheid toebedeeld. Veel Christenen uit die tijd waren huisknechten of vrijen, die vroeger als huisknecht/slaaf gewerkt hadden. In o.a. zondag 49 en 50 van de Heidelbergse Catechismus is hier meer over te lezen en overdenken.

3. Hoe je als Christen/Christin je huwelijk vorm dient te geven. Daarover gaat 1 Petrus 3: 1-7. Ons huwelijksformulier zet vanuit de Bijbel grote lijnen uit die goed zijn om nog eens na te lezen.

Daarna vat Petrus alles nog eens samen in 1 Petrus 3: 8-12. In vers 8 biedt hij de Christen/Christin een reflectiemoment aan. Vijf punten worden daarin genoemd:

1 eensgezindheid

2 mee lijdend (empathie)

3 broederlijke liefde

4 bewogenheid

5 vriendelijk

De nummers 1 en 5 en de nummers 2 en 3 lijken op elkaar. Door deze compositie valt nummer 3 (broederlijke liefde) als centraal thema op.

Vers 9 richt zich op de houding die je naar anderen uitstraalt waarbij het accent gelegd wordt om een zegen voor de anderen te zijn. Of zoals Luther het zegt: om een Christus voor de ander te zijn.

Om dan in de verzen 10-12 bij wijze van eind conclusie Psalm 34 te citeren waarin de nieuwe levenswijze van de Christen wordt getekend waarin vertrouwen op God een belangrijke plaats in neemt. Immers in alles wat hen en ons overkomt aan pesterijen en/of onrecht: het is God die regeert, op Zijn rechtvaardigheid mogen we vertrouwen! (Een thema dat als een rode draad door het Bijbelboek Openbaringen loopt).

Het gebruik van het Oude Testament in de 1 Petrus brief

In de brief wordt veelvuldig gebruik gemaakt van het Oude Testament.

Zo zijn er 18 directe aanhalingen en 25 verwijzingen!

Met name de boeken Genesis, Jesaja (denk aan de preek op oudejaarsavond!), de Psalmen en Spreuken kom je vaak tegen. Petrus gebruikt daarbij de Septuagint, dat is de Griekse versie van het Oude Testament.

Van deze teksten springen een drietal in het oog namelijk die teksten die Petrus vanuit het Oude Testament gebruikt om het eigene van de Christelijke gemeente en de nieuwe levenswijze van de Christen geworden luisteraar te onderstrepen.

Drie verwijzingen haal ik even voor het voetlicht om dit duidelijk te maken.

1. Exodus 19:5 en 6. Deze raakt de identiteit van het Christen-zijn. We worden aangesproken als een koninklijk priesterdom, een heilig volk, een verkregen volk. (lees 1 Petrus 2: 5 en 9. En kijk nog eens naar vragen 31 en 32 van de Heidelbergse Catechismus).
2. Psalm 34 waarin de nieuwe levenswijze van de Christen wordt getekend met de begrippen vertrouwen op God, de deugden van Hem die u uit de duisternis getrokken heeft verkondigen door je levenshouding (zie 1 Petrus 2:9 en wat er daarna in de brief naar voren komt. Zie ook vraag 91 van de Heidelbergse Catechismus).
3. Jesaja 53 waarin het lijden van Christus geschilderd wordt. In de brief voor de Christenen uit Noord Turkije (en voor ons!) komt de oproep om in het lijden en de pesterijen, Zijn voorbeeld na te volgen. (zie bijv. 1 Petrus 2: 18-25. Lees ook eens vraag 43 en 49 van de Heidelbergse Catechismus).

Meer nog dan de andere Nieuw Testament schrijvers hecht Petrus eraan om het lijden van Christus van Jesaja naar voren te halen. Dat heeft voor Petrus een autobiografische betekenis. Door zijn verloochening heen en het opgezocht en opgeraapt zijn door de Heere heeft hij gestaan in het lijden. In de Galaten brief lezen we dat hij dit nog niet helemaal begreep, maar in deze brief is het voor hem klip en klaar: gelijk de Lijdende Knecht van de Heere, zo zal lijden zijn deel blijven in dit leven. Petrus weet waar hij over schrijft!

En wij?

Ons wordt het voorgehouden, Immers Christus is ook hierin ons Voorbeeld.

En in het navolgen van Zijn voetstappen, daarvan zegt de 1 Petrus brief: “Dat is genade bij God. Dat wil zeggen: dat is aangenaam bij God. (zie 1 Petrus 2 vers 19 en 20). Of zoals een andere vertaling zegt: dat geeft vreugde bij God!

Inleiding op de 1 Petrus brief

Achter in uw Bijbel staan vast wel kaartjes. Op één van die kaartjes, die van de zendingsreizen van Paulus, zou u eens het huidige Turkije moeten opzoeken. In het noorden van Turkije treft u de streken aan die Petrus noemt in zijn eerste brief, namelijk Pontus, Galatië, Kappadocië, Azië en Bithynië. Met het Galatië dat Petrus noemt, bedoelt hij het noordelijk deel. In het zuidelijk deel van Galatië heeft Paulus gepreekt. En daar in Antochië botsten beide apostelen met elkaar (daarover leest u in de Galaten brief vanaf hoofdstuk 2). Maar die tijd ligt nu achter Petrus.

De 1 Petrus brief is gericht aan de Christelijke gemeenten die in die noordelijke streken van Turkije ontstaan waren. Wellicht door de arbeid van Petrus. En o.a. door hem waren ze bekend geworden met het Markus evangelie. Die Christelijke gemeenten bestonden voornamelijk uit mensen die getrokken waren uit hun heidens leven tot de Christus van de Schriften (zie 1 Petrus 4:3). De Christelijke levensstijl die ze toen gingen beoefenen, zal de mensen om hen heen bevreemd hebben. Dat waren ze immers van hen niet gewend. Daar komt nog bij dat de Christenen een gemeenschap vormden van een minderheid in hun maatschappelijke omgeving. Er is weliswaar nog geen sprake van grote vervolgingen, dat kwam later pas, maar toch werden zij geconfronteerd met onbegrip, pesterijen en bedreigingen (zie 1 Petrus 3:14) en ze kregen te maken met laster (zie 1 Petrus 2:12) en spot (1 Petrus 3: 16).

De apostel Petrus wil de Christelijke gemeenten bemoedigen door de weerbaarheid tegen dit soort incidenten te vergroten. Belangrijk is bij hem het begrip hoop. Door de hele brief heen grond hij deze hoop op het volbrachte werk van Christus (dat is een realiteit!) en wijst hen op wat Christus zal doen als Hij wederkomt (ook dat is een realiteit!). In de omstandigheden waarin zij verkeerden, herinnert hij hen aan wat zij vanuit het Markus evangelie gehoord hadden: Zo wie achter Mij wil komen, die verloochene zichzelf, en neme zijn kruis op( Markus 8: 34) Petrus wist er alles van van wat dat inhield!

Probeert het u zich eens voor te stellen: in iedere gemeente werd de brief voorgelezen, nog eens gelezen en besproken. Wellicht overgeschreven. En dan ging Silvanus weer door naar de volgende gemeente. Daar herhaalde zich het voorlezen, bespreken en het overschrijven. De brief vond zo ingang bij de vele Christelijke gemeenten in het noorden van Turkije.

Wat de brief wil zeggen leest u -bij wijze van samenvatting- in 1 Petrus 5: 12b. Zij worden vermaand om te blijven staan in de waarachtige genade van God. En ze mogen moed houden want, zo belijden wij met de Dordtse leerregels (hoofdstuk 2 artikel 9 laatste gedeelte): Er zal altijd zijn een Kerk der gelovigen die Jezus standvastig beminnen, gedurig dienen, en hier en in alle eeuwigheid prijzen.

De 1 Petrus brief wil hen, maar ook ons, vanuit die hoop bemoedigen.

Bij wijze van inleiding dienen de eerste 2 verzen. Zij vormen de aanhef van de brief. De gemeenten zijn, net als dat Israël dat was, uitverkoren vreemdelingen. Dat die gemeenten er zijn, dat heeft God zo gewild (daar wijst het woord voorkennis op). De gemeenten hebben gehoor gegeven aan het Evangelie. Zij zijn gehoorzaam geworden en geroepen om op die weg van gehoorzaamheid verder te gaan. Het is de genade (dat zijn in dit verband de weldaden die God geeft om Christus wil) welke gericht is op vrede en wel-zijn. Lees daarover Numeri 6: 24, 25 en 26 nog eens na! Dat handen en voeten te geven, daar gaat de 1 Petrus brief over.

Het eerste hoofdstuk van de 1 Petrus brief hebben we in de achterliggende maanden besproken. We zagen dat Petrus in zijn eerste brief voortbouwt op het fundament dat hij aan de hand van het evangelie van Markus in de gemeenten in Noord Turkije gelegd heeft.
Toen zij Christen werden, kregen ze te maken met pesterijen en kleine vervolgingen. Hij probeert ze met Gods Woord te bemoedigen.
Maar hij vraagt ook wat van ze, dat is wat o.a. in hoofdstuk 2 ter sprake komt. In 2023 pakken we daar de draad op.
Hieronder treft u de data van januari en februari aan.
19 januari lezen we 1 Petrus 2:9-17. Onderwerp: Koningen en priesters.
2 februari gaan we verder met 1 Petrus 2:18-25. Onderwerp: De slaven.
Komt u gerust eens luisteren en/of meelezen en -praten.
De avonden starten om 20:00 uur in de zaal bij de kerk.

Het lezen en bespreken van de 1 Petrus brief komt nu in het meer praktische deel.
Na bemoedigingen en de opwekking om te zien dat de Heere en Zijn Woord boven het tijdelijke van de verdrukkingen/pesterijen staan, zijn we op 19 jan. begonnen aan het praktische deel van de brief.
De vraag was (en is nog steeds): Hoe zullen we leven zodat we de anderen kunnen laten zien wat het dienen van de Heere inhoudt?
Petrus gaat -op gezag van de Heere- in op 3 leefgebieden:
1: het maatschappelijk leven onder autoriteiten (1 Petrus 2:13-17),
2: hoe je als huisknecht (en tegenwoordig zouden we daaronder kunnen verstaan: de werkenden onder een baas) een goed voorbeeld geeft (1 Petrus 2: 18-25) en
3: hoe je je huwelijk als Christen vorm kan geven (1 Petrus 3:1-7).

De volgende Bijbelstudieavonden staan gepland:
16 maart, onderwerp Lijden met een goed geweten (n.a.v. 1 Petrus 3: 13-22)
30 maart, onderwerp Bewapent u (n.a.v. 1 Petrus 4:1-6)
De avonden beginnen om 19:45 met koffie drinken en eindigen voor 22:00 uur.
Voor beide avonden zijn we te gast bij Margreet van Toor, adres: Veenbesstraat 774 te Soest.
Een ieder is van harte welkom om een keer te komen luisteren of mee praten.